Nie jestem zainteresowany sobą jako materiałem na obraz (...) Jeżeli ktokolwiek chce mnie zrozumieć - jako artystę, bo to tylko jest interesujące - powinien uważnie patrzeć na moje obrazy i z nich spróbować dowiedzieć się, kim jestem i czego pragnę.
Gustav urodził się w lipcu w 1862 roku w Baumgarten pod Wiedniem.
Salvador twierdził, że rodzice dali mu tak na imię, ponieważ miał okazać się ‘zbawcą zagrożonego śmiercią malarstwa’. W rzeczywistości imię to odziedziczył po bracie zmarłym rok wcześniej na zapalenie opon mózgowych. Przyszedł na świat w 1904 roku w Figueras na katalońskim Złotym Wybrzeżu (Costa Dorada). Salvador od małego był ulubieńcem wszystkich domowników (podobno wszystkie dzieci na placu zabaw ustawiały się w kolejce, żeby powąchać jego pachnące szamponem i perfumami włosy). Wyręczanie chłopca w najprostszych czynnościach nie było jednak najlepszą strategią wychowawczą.
Siedem tygodni po osiągnięciu oświecenia Budda wygłosił nauki o czterech szlachetnych prawdach. W pierwszej z nich opisał trzy rodzaje cierpienia, które warunkują ludzkie istnienie. Każdy z nas doświadczył bólu z powodu choroby, śmierci (pierwszy rodzaj), cierpienia zmiany, którego źródłem jest przywiązanie (drugi rodzaj), oraz cierpienia wynikającego z niedostrzegania uwarunkowania wszystkich rzeczy (rodzaj trzeci). Ten ostatni rodzaj jest cierpieniem w najsubtelniejszej formie. Nasze umysły przykryte są swojego rodzaju kotarami, które nie pozwalają na czyste doświadczanie istnienia.
Vincent van Gogh - najbardziej rozpoznawalny malarz na świecie. Za życia sprzedał tylko jeden obraz i to na dodatek swojemu bratu (za 400 franków). Całe życie był również od niego finansowo uzależniony. Co takiego robił źle, że nie udało mu się osiągnąć wolności finansowej i sukcesu?
Vincent swoją pierwszą pracę podjął w rodzinnej firmie Goupila zajmującej się handlem dziełami sztuki.
Andrew Warhola przyszedł na świat w Pittsburghu, w Soho, w dzielnicy biedoty. Jego rodzice wyemigrowali do Ameryki ‘za chlebem’. Ojciec był górnikiem, a matka zarabiała na życie rękodziełem. Młody artysta lubił spędzać czas i rysować razem z mamą. Miał dwóch starszych od siebie braci – Paula i Johna.
Mój drogi kolego Gauguin, Chciałbym Pana zawiadomić, że właśnie wynająłem w Arles czteropokojowy dom. I sądzę, że gdybym mógł znaleźć drugiego malarza skłonnego pracować na Południu, który tak jak a byłby dostatecznie pochłonięty pracą, i skłonny żyć jak mnich, który odwiedza burdel raz na dwa tygodnie... to mogłaby to być dobra robota.
Dzieła Tamary kojarzy chyba większość z nas. Kobiece postaci uwięzione w przestrzennej geometrii form zdają się unosić w delikatnym podnieceniu. Nawet jeśli wzrok postaci na obrazie skierowany jest w stronę widza pozostaje nieobecny, dryfujący w kierunku sennych marzeń. Kubistyczne kształty i nasycone kolory płócien Tamary o zawsze spotykały się ze sporą aprobatą publiczności. Tamara Łempicka jest najbardziej znaną malarką polskiego pochodzenia, królową stylu Art déco.
Miasta skrywają tajemnice. W podziemiach jednej z metropolii grupa ludzi śni kolektywne sny. Sennych opowieści wysłuchuje starsza kobieta na wózku. Ogród z morzem różowych piwonii, podróż w nieznane błękitnym wagonem pociągu nr 5, spacer nad brzegiem niezmąconej myślą rzeki. Każdy ze snów to niezaspokojone pragnienia, rządze, doświadczenie, obrazy malowane przez podświadomość.
Odnoszę wrażenie, że ktoś po kryjomu przesuwa wskazówki zegara. Wyobrażam sobie białego królika w kapeluszu, który wieczorem, kiedy zasypiam, przyspiesza czas. Królik ten lubi także z początku miesiąca zrobić jego koniec. Zastanawiam się, czy przyspieszanie czasu jest jego pracą, czy może z natury bywa królikiem złośliwym. Raz prawie przyłapałam go na stosowaniu mojej nawilżającej ampułki z propolisem.
Yves Klein był ekscentrycznym artystą XX wieku. Był twórcą obiektów, obrazów, fotografii, instalacji, scenografii teatralnych. Tworzył, a w zasadzie performował obrazy bez użycia pędzla – do nakładanie farby na płótno służyły mu ciała nagich modelek. Niebieskie plamy układały się w abstrakcyjne kompozycje mniej lub bardziej kojarzone z ludzkim ciałem. Prekursor tzw.
‘Oprócz błękitnego nieba, nic mi dzisiaj nie potrzeba’ śpiewał Marek Jackowski z zespołem Maanam. Niebo, woda, harmonia, spokój to pierwsze ze skojarzeń z kolorem niebieskim. Faraon zabierał błękit ze sobą do sarkofagu, gdyż wierzył w jego magiczną moc przynoszącą szczęście. W hinduizmie bóg Kryszna ma niebieską skórę, a w religii chrześcijańskiej błękitna szata Maryi symbolizuje jej nieskalaną naturę. Niebieski jest kolorem wolności, poczucia jedności z otaczającą nas naturą.
Nowy rok = nowa ja. Ile razy już to słyszałaś? Dwadzieścia dwa, dwadzieścia siedem, czterdzieści trzy ? Nieważne ile razy powtarzałaś sobie ‘czas na zmiany’ - nie martw się, one i tak przyjdą. Zmiany lubią nas zaskakiwać.
Na pewno gdzieś Twoim umyśle zakodowały się geometryczne układy w kolorze niebieskim, czerwonym i żółtym. Kiedy postarasz się wyostrzyć obraz wokół kolorowych prostokątów narysują się czarne linie, zgrabnie porządkujące poszczególne elementy. Kiedy głos w oddali zawoła: ‘Mondrian!’ wszystko stanie się jasne. Przypomnisz sobie postać malarza, twórcy neoplastycyzmu.
Grudzień jest miesiącem pełnym skrajności. W panicznie rozpędzonym poszukiwaniu prezentów zaczynamy robić roczny rachunek sumienia. Zwalniamy trochę planując cele na przyszłe 365 dni po to, aby za moment znów przyspieszyć na zakręcie zbliżającej się zabawy sylwestrowej. Sukienka musi być świecąca, a rzęsy długie i gęste. Nasza skóra narażona na stresy zimowego czasu czerwieni się i traci blask.
Zatrzymaj się na chwilę. Stop. Usiądź wygodnie. Stop. Oddychaj.
Dziś już pamiętam tylko Twoje dłonie. Trzymałam się prawej kurczowo, kiedy wydawałaś z siebie ostatni wydech. To dziwne, że w obliczu śmierci człowiek jest jak pisklę - małe, skurczone, łyse i ślepe. Śmierć przychodzi szybko, nie dręczą jej dylematy, kogo i za ile zabierze do siebie. Można powiedzieć, że śmierć jest dyrektorem, który już miesiąc przed zwolnieniem Ciebie z pracy wie, że będziesz zwolniony.
Georgia O’Keeffe przychodzi na świat w amerykańskiej rodzinie zajmującej się hodowlą bydła. Jest drugim z siedmiorga dzieci i już od najmłodszych lat wykazuje się dużym talentem plastycznym. Matka, Ida Totto O’Keeffe, bardzo dba o rozwój swoich maluchów, dlatego już w wieku 12 lat Georgia wraz z siostrami uczęszcza na lekcje rysunku. Przyszła malarka kontynuuje naukę w Town Hall School w Wisconsin, gdzie szkoli się pod okiem akwarelistki Sary Mann. Georgia jet grzecznym dzieckiem.
Świat jest pełen nic nieznaczących przedmiotów. Zawsze mi powtarzali: ‘pielęgnuj w sobie dziecko’. A teraz patrzę i mi się wydaje. Wydaje mi się, że dostrzegam jasnobrązowe zacieki na porcelanowej filiżance. Wydaje mi się być fascynującym zjawisko smug.
